y luego Añadir a pantalla de inicio.
GAZTENPRESA: Inma, lehen, mikroetatik kanpo, ekitea gauza hutsala ez dela jakitea garrantzitsua dela komentatzen ari ginen. Eta oso interesgarria iruditzen zaidan konparazio bat egiten zenuen. Kontatuko diguzu?
INMA RAMOS: Guk 30 urte daramatzagu ekiten duten pertsonekin lanean. Eta askotan, pertsonak ekiten duenean, egiten duen lehen aldia da. Beraz, gelditu gabe korrika egiten ari naizen esprint horretan dago, data horretarako ireki behar dudalako. Oso ondo dago, esprinta da, baina izenak berak dioen bezala, denbora gutxi irauten duen esprinta da.
Hau da, ideia bat duzu, negozio-plana egiten duzu, lokala ikusi dut, dirua behar dut eta negozioa muntatu eta ireki dut. Baina hori icebergaren punta besterik ez da, hasiera besterik ez da.
Proba erabakigarria gero dator, egunero zure negozioaren pertsiana igo behar duzunean, eta errealitatea gordina dena hasten denean, ezta? Sekulako maratoia da, eta bezeroekin lan egin behar duzu, hornitzaileekin lan egin, fakturak jaulki, ordaindu, bankuarekin negoziatu…
Fisikoki ondo antolatuta egotea ez ezik, mentalki ere indartsua izan behar duzu.
G.: Prozesu honen inflexio-puntu nagusia da ulertzea ekintzailetzak ezin duela funtzionatu agintea daraman pertsona gabe. Eta agintea daraman pertsona zaintzen ez bada, % 100 aseguratuta eta, tamalez, egiaztatua, ez zarela iritsiko.
I.R.: Bai, baina gauza bat oso garrantzitsua da, eta horrela da oso zientifikoa ez den konparazio batekin. Bateria agortzen ari zara, agortzen ari zara, eta ez kargatzen. Eta orduan bateria itzali egiten da.
Garrantzitsua dena, gauza guztietarako bezala, presioa hartzen ari zarela identifikatzea da, zu ez zaudela hain ondo, zure mekanismoan zerbait dagoela huts egiten duena, ezta?
Beraz, zuk etengabeko estresa baduzu, kortisola pilatzen duzu, eta intoxikazioa izango duzu.
Orduan, buruko min ikaragarriak izaten hasten zara, alergia izugarriak hasten dira, edo, tira, gorputz bakoitzak hantura hori nola somatizatzen duen arabera.
Orduan, beno, hori gertatzen denean, nik beti esaten dut, kontuz, erne, sintoma horiek zaintzen hasi behar duzu eta.
G.: Zein garrantzitsua den gertatzen ari dena entzutea, arnasa hartzeko gelditzea eta esatea, horrek guztiak konponbidea bilatu behar diodala ohartarazten dit.
I.R.: Badira horrelako egoerak tratatzen laguntzen duten tip batzuk ere, ezta? Alegia, bateria kargatzen dizuten egoera guztiak dira. Eta pertsona bakoitzari gauza ezberdin batek kargatzen dio pila.
Pila kargatzen dizuna zure familiarekin egotea bada, eman iezaiezu denbora, zure agendan, zure egutegian. Eman denbora pila kargatu behar delako.
Baina, hori aurkitzea kostatzen bazaizu, lagun diezazuketen beste tip batzuk ere emango dizkizugu. Egin ariketa, paseatu, nahi duzun ariketa. Paseatzea ondo dago, baina ez ibili mugikorrarekin. Itzali mugikorra.
G.: Saihestu zure ondoan dauden pertsona toxikoak. Zer da pertsona toxikoa?
Zure ondoan dagoen eta azkenean zurekin dagoen aldien % 100ean haserretzen zaituen pertsona. Ekintzaile bat apur bat bakarrik senti daiteke, eta garrantzitsua da komunitate bat bilatzea, gauza bera egiten ari den pertsona-talde bat bilatzea. Oso garrantzitsua da, batez ere pertsona kolaboratiboak direlako.
I.R.: Pertsona horiekin hustu ahal izango zara, gertatzen ari zaizuna ulertzen dutelako eta ziur aski antzeko egoerak pairatzen ari direlako
Bestela, ez da ezer gertatzen. Psikologo on batek, hau da, profesional on batek ere lagun zaitzake, eta primeran dago. Garrantzitsua da zuk benetan presio hori guztia deskargatzeko gune bat izatea.
Azkenik, pentsamendu positiboa lantzen ere saiatzeko esango nizuke. Iruzurtiaren egoera hori. Beno, pixkanaka joan behar da, “saiatuko naiz”. “Zergatik ez?” “Besteek egin dezakete, zergatik ez nik?”. Gai horiek, azkenean, zure pentsamendu negatiboa pixkanaka, gutxienez, gero eta positiboagoa izaten saiatzera eramaten dute.
G.: Zergatia ulertzea ez ezik, eguneroko egoera horiek identifikatzea ere bada, hortik pixka bat atera gaitzaketenak, lagungarri izan daitezkeenak. Garrantzitsua da zurrunbilotik irtetea, ekitea eta egoera guztietan, baina batez ere ekitea, oso erraza da zurrunbiloan sartzea.
I.R.:
Horregatik, maratoiaren konparaziora itzuliz, maratoietan aritzen den
profesional bakar bati ere ez zaio bururatzen maratoi bat korritzera joatea entrenatu gabe eta ondo jan gabe, lasterketa osoan energiari eusteko eta indar mentala landu gabe.
Horregatik nioen, ekitea, negozio bat eramatea, maratoi bat dela. Garrantzitsua da zu onena bazina bezala entrenatzea: burua, gorputza eta elikadura.
Eta hori oso garrantzitsua da, horrek eramango zaituelako egun horretan dena ematera. Dena zure alde jartzen ez baduzu, nahiko litekeena da maratoiaren erdian kalanbre bat izatea, ez zaude ondo, makina ez baitago bateriarekin egon behar duen baldintzetan.
