20 urteko ekintzailetza-abenturak askorako ematen du. Eta, bestela, esan diezaiotela gure gonbidatuari, Irene Rodríguezi. 20 urte hauetan bi familia osatu ditu.
Etxekoa, bere senarrarekin eta bi alabekin. Eta, bestalde, Iddtek, gaur egun ia 100 langile dituen enpresa bat.
GAZTENPRESA: Nola hasi zen ekintzailetza-bide hori?
IRENE RODRÍGUEZ: Sektore honetako enpresa batean inoiz lan egin gabe hasi nintzen. Gure enpresak ingeniaritza-zerbitzuak ematen ditu. Delineazioa ikastea erabaki nuenean, argi neukan proiektu honi ekiteko zela.
Ekintzailetzaren alde ona eta txarra, argi-ilunak, dira askotan funtzio guztietan ikusten duzula zeure burua, eta izaeragatik edo trebeziagatik zuri ondoen datozkizunekin identifikatu behar duzula, baina lehenago edo geroago ia rol guztietatik pasatu behar duzu. Hala, bada, zeure burua ia etengabe proban jartzen ari zara.
Ekintzaile izatea erabakiz gero, oso garrantzitsua da ondoan duzun pertsonak babesa ematea. Baina proiektua biena bada, orduan, primerakoa da. Izan ere, nire senarrak argi zeukan ideia, eta nik hura abian jartzeko gogoa, eta bizitzako une egokian gertatu zitzaidan.
Hasierako urteetan lana besoz beso egiten genuen arlo askotan. Gero, enpresa eboluzionatuz joan zen.
G.: Hala, handituz joan zineten, lantalde bat eratu zenuten, gero eta bezero gehiago… Eta esan didazu 2015ean inflexio-puntu bat izan zela.
I.R.: 2015ean maila pertsonalean muga batera iritsia nintzela sentitu nuen.
Eta hor ohartu ginen gure bizitzan inflexio-puntu batera heldu ginela. Eta, orduan, Iñakik Iddtekera biltzea erabaki zuen.
2016an, industriaren ahalmenaren, edo ingeniaritzak industrian duen ahalmenaren ezagutza eta ikuspegi global handiagoa genuela, zerbitzuak zabaldu genituen kalitateko ekoizpen-ingeniaritzara, prestakuntza teknikoa duen edozein pertsonak balioa erants dezakeen arlo guztietara. Hala, inflexio-puntu horrek hazkunde handi batera eraman gintuen.
G.: Labur-labur nola definituko zenuke Iddtek?
I:R: Lehenik eta behin, Iddtek gizatalde aparta da; duela 20 urte ni bakarrik nengoen nire etxean. Eta, jakina, Iddteken lortu den guztia ez zen posible izango atzean dagoen lantaldea egon ez balitz. Profesional handiek osatutako taldea da, eta bakoitza bere arloan zerbitzurik onena eskaintzen ahalegintzen da, arlo teknikoan, aukeraketaren arloan, lan komertzialean, kudeaketan, administrazioan, arlo guzti-guztietan, ez dut inor kanpoan utzi nahi. Azken batean, DNAn daramagun zerbait da, eta ezaugarri hori hor mantentzea nahi izan dut.
Jakina, zerbitzu bat ematen dugu, eta trukean kobratu egiten dugu. Baina gure filosofia laguntzea da. Nik, enpresa batera heldu, eta zer egiten dugun azalduko dizut, baina enpresa edo industria horretara joan gara guk eskaini ahal diogun eta balioa eman diezaiokeen zerbait behar duelako. Alegia, ez da saltzea saltzeagatik, ez da besterik gabe fakturatzea edo haztea, baizik eta hemen nago balioa ekartzen dizudalako.
G.: Delineatzaile modura hasi zinenean zenbait ate jo zenituen lehen lanak lortzeko; gero, ikusi zenuen aurrera egiten zenuela, lehen bulegoa hartu zenuen, hazten hasi zinen, langileak iritsi ziren, inflexio-puntua, gero eta handiagoa… Horrek guztiak enpresa aurrera doala erakusten du. Ekintzaile guztiok dugun amets hori lortu duzula iruditzen zait, hau da, proiektu horrek, gure proiektu pertsonala gainditu, eta bere kabuz funtzionatzea lortzea, ezta?
I.R: Nik orain amatasunarekin partekatzen dut, ama bainaiz. Proiektua haur bat balitz bezala da; hasieran umetxo txikia da, gero oinez hasten da bera bakarrik, eta, horren ondoren, gero eta gauza gehiago egiten ditu bere kabuz.
Lantalde bikain bat izateko zortea dut, konfiantza dut talde horretan, eta arlo operatiboa besteen esku utzi ahal izan dut, gerente izateari utzi ahal izan diot, orain estrategian eta atzeko aldetik ematen den babesean jartzen dut nire ahalegina, baina zuzeneko lantalde bat izateko zortea dut. Egunez egun gauzak ondo doazela arduratzen den talde bat. Pauso hori zaila da, batzuetan kosta egiten baita delegatzea. Nahiz eta lana ondo egiten duen taldea eduki, batzuetan kosta egiten da ardurak besteen esku uztea.
G.: Baina orain Irene ez da hasieran esaten zenuena, Irene ez da Iddtek. Irene orain beste gauza asko da, eta, besteak beste, mentore edo aholkulari modura ezagutzen zaitut.
I.R.: Bai, egia da, mentoring edo aholkularitzaren kontua azken unean iritsi da. 2022-2023an horretarako aukera sortu zitzaidan Gaztenpresaren eskutik.
Nire ustez, bizitzan oreka bilatu behar dugu, eta orain niri tokatzen zait lagun egitea eta ematea. Nik jasotakoa orekatu, eta eman atzetik datozenei eta, hala, esperientzia hori aprobetxatu ahal izatea.
Gure podcast-ean kapitulu osoa entzun dezakezu.